Mənim ən yaxın dostum

Gözümdə, könlümdə bir qönçə kimi
Hərəniz bir duyğu bəxş edər mənə.
ömrüm çox dolaşıq düyünçə kimi
Həmişə möhtacdır dost əllərinə.

Dostluq yer üzünün ən gözəl neməti, ülvi və müqəddəs hisslərin toplusudur. Dostluğu insanlara sevinc dolu həyat bəxş edən saf və mənəvi bir sərvət adlandırmaq olar. Dostluq insanları bir-birinə yaxınlaşdıran qırılmaz zəncirdir, mənəvi körpüdür.
İnsan həyatının ən gözəl xüsusiyyətlərindən biri, tək olmamasını hiss etməsidir. Bizim əhatəmizdə hər cür insanlar var. Ailəmiz, qonşular, doğmalar sinif yoldaşlan və s. Lakin bəzən ətrafında elə bir insan olur ki, ondan gözləmədiyin yaxın münasibət, doğmalıq, başqa yaxınlarında hiss etmədiyin alicənablıq duyursan.
Hər hansı bir çətinliyə düşdüyün zaman başqa doğmalarınla ovunursan, təsəlli tapırsan. Amma için rahat olmur, lakin o söylədiyin başqalarından duymadığın alicənab şəxsin yolunu gözləyirsən. Bax, budur dostları bir-birinə bağlayan ülvi tellər.
M.Araz «Dost» şeirində dostluğu necə gözəl tərənnüm etmişdir.

Hər çətin anımda kəsir yanımı,
Axır ürəyimə gülüşlə, sözlə.
Mən öz varlığımı, öz ünvanımı,
Tapıram hər yeni gəlişinizlə.